اپی زیاتومی چیست ؟

از جراحی های کوچک و شایع مامایی می باشد که انجام آن از اواخر دهه ی 1960میلادی مرسوم شده است و درطی آن به هنگام خروج سر نوزاد در مرحله ی دوم برش ناحیه ی فرج و پرینه ایجاد می شود .

هدف اصلی اپی زیاتومی :

ایجاد برش منظم جراحی است که ترمیم آن در مقایسه با پارگی ها ی خودبه خود پرینه بسیار آسان می باشد .

جلوگیری از کاهش تونسیته عضلات لگن

پیشگیری از افتادگی مثانه ،رکتوم و بی اختیاری ادراری

نکته :

امروزه از این روش تنها در موارد لزوم و نه به شکل روتین استفاده می گردد.

موارد انجام اپی زیاتومی :

-در صورت طولانی شدن مرحله ی دوم زایمان

-دیسترس جنینی

-زایمان زودرس

-نمایش ته

-جنین درشت

-زایمان واژینال با فورسپس یا وکیوم

-وضعیت های قرارگیری غیرطبیعی جنین

اپی زیاتومی به دو روش میانی و میانی طرفی انجام می شود.

مراقبت های بعد از ترمیم (قبل از ترخیص)

_شستشوی دست ها ,توضیح به بیمار و فراهم اوردن خلوت بیمار

_ارزیابی زخم از نظر ترشح خونی ,تورم ,تغییر رنگ (کبودی

_ارزیابی از نظر تجمع خون در زیر پوست در صورت بروز علائمی مانند :

درد شدید و احساس فشار در واژن ,رکتوم ,پرینه ویا بروز احتباس ادرار

_کاهش درد بیمار با قرار دادن کیسه آب یخ بر ناحیه اپی یا پارگی در خلال 24-12 ساعت اول و گرمای مرطوب بعد ازآن.

_کاربرد مسکن های موضعی به شکل کرم یا اسپری ویا مسکن های سیستمیک از جمله داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی ویا استامینوفن در صورت تجویز ( در پارگی های وسیع یا اپی زیاتومی گسترده ممکن است مسکن های مخدر توسط پزشک تجویز شود).

_شستشوی پرینه

_آموزش های لازم به بیمار جهت انجام مراقبت های شخصی بعداز ترخیص

_ارزیابی بیمار از نظر آموزش هایی که به او داده شده است.

مراقبت های بعد از ترخیص در منزل

تعویض مکرر لباس زیر

تعویض مکرر پدهای پرینه

شستشوی دست ها قبل از مراقبت از ناحیه اپی زیاتومی یا پارگی

شستشوی ناحیه پرینه به دنبال دفع ادرار یا مدفوع از جلو به عقب جهت اجتناب از آلودگی زخم، مجرای ادرار و واژن با مدفوع

خودداری از کاربرد تامپون یا دوش واژینال تا بهبود کامل ناحیه زخم

اجتناب از بروز یبوست و در نتیجه کشش ناحیه زخم،با مصرف میوه ، سبزیجات تازه و در صورت لزوم کاربرد نرم کننده های مدفوع ( ملین ها بیشتر در پارگی های درجه 3 و4 ممکن است تجویز شوند )

اجتناب از فشار به ناحیه اپی در هنگام نشستن (فشردن باسن ها به یکدیگر کمک کننده است )

خودداری از انجام مقاربت جنسی تا بهبود کامل ناحیه اپی  ( معمولا 3-2 هفته بعداز زایمان )

کمک به ترمیم سریع تر ناحیه زخم با استفاده از لامپ حرارتی چندین بار در روز

کاهش درد با استفاده از گرمای مرطوب ( نشستن در وان آب گرم ) بعد از 24 ساعت اول به مدت 20 دقیقه چندین بار در روز، کاربرد مسکن های موضعی یا سیستمیک در صورت دستور (به طور معمول دردو ناراحتی همراه با اپی زیاتومی یا پارگی های پرینه 5-4 روز بعد از زایمان فروکش می نمایند)