ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
تکان شدید نوزاد برای آرام کردن او منجر به پارگی بافتهای مغز میشود.
یک جراح مغز و اعصاب می گوید: هر گونه تکان شدید به نوزادان میتواند خطر پارگی بافتهای مغزی را به همراه داشته باشد.
بافتهای گردن نوزادن تا سن 5 ماهگی بسیار ضعیف است و در این سن نباید آنها را به سمت بالا یا جلو و عقب تکان داد؛ زیرا صدمات جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.
پدیده تکان دادن نوزادان که در اصطلاح علمی به «shaken baby syndrome » موسوم است در مورد نوزادان بی قرار بیشتر اتفاق میافتد. والدین با تکان دادن نوزاد خود سعی در آرام کردن او دارند و این در حالی صورت میگیرد که بافتهای گردن، تکامل نیافتهاند و تحمل این ناحیه کم است.
تکان دادن نوزاد منجر به حرکت سر و گردن شده و به بافتهای نخاعی عصبی و عروق تغذیه دهنده مغز آسیب می رساند که ممکن است خونریزی بافتهای مغزی را در پی داشته باشد.
البته این شرایط تنها تا سن 5 ماهگی را شامل نمیشود و باید تا مدتها از انجام چنین حرکاتی در مورد نوزادان ممانعت کرد.
برخی از رفتارهای نابهنجار والدین در خصوص کودکان خود به ویژه وارد آوردن ضربه با دست به سر کودک به خودی خود مشکلی برای آنها به همراه نمی آورد، اما در صورت تکرار، هستههای صدمات کوچک مغزی در ناحیه سر شکل میگیرد.
ضربه زدن به سر کودکان بیشتر از آن جهت تهدیدآمیز است که احتمال میرود به تشدید برخی مشکلات کوچک در مغز منجر شود و آنها را تحریک کند.